تاثیر برنامه نوتوانی قلب برعملکرد جسمانی و کیفیت زندگی بیماران مبتلا به سکته قلبی

چکیده سابقه و هدف: برنامه نوتوانی قلب برای اکثر بیماران به وی‍‍‍‍ژه پس از سکته قلبی پیشنهاد می شود. پژوهش حاضر با هدف بررسی تاثیر 8 هفته نوتوانی قلب بر روی کیفیت زندگی و ظرفیت ورزشی بیماران پس از جراحی بای پس عروق کرونری و نیز پس از بازسازی عروقی قلبی انجام شد. روش بررسی: در این کارآزمایی بالینی، بیماران قلبی به طور تصادفی به دو گروه تمرینی (30n=) و گروه کنترل (30n=) تقسیم شدند. پس از بررسی های پایه، آزمون های پایه شامل آزمون ورزش، آزمون قدم زدن به مدت 6 دقیقه، آزمون افسردگی و اضطراب بک و فرم کوتاه آزمون sf-36 جهت جمع آوری اطلاعات انجام شد.گروه تمرینی تحت برنامه ورزشی و نوتوانی، شامل گرم کردن به مدت 10 دقیقه، تمرینات استقامتی به مدت 15 الی 20 دقیقه و تمرینات قدرتی به مدت 10الی 15 دقیقه و تمرینات سرد کردن و شل سازی قرار گرفتند. ظرفیت عملکردی بیماران با استفاده از آزمون قدم زدن به مدت 6 دقیقه و آزمون ورزش ارزیابی شد. یافته ها: در گروه تمرینی، پس از 8 هفته برنامه نوتوانی قلب، افزایش معنی داری در میزان حداکثر اکسیژن مصرفی به همراه افزایش در میزان قدم زدن در آزمون 6 دقیقه مشاهده شد (01/0>p). مدت زمان آزمون ورزش در این بیماران 6/40%، میزان حداکثر اکسیژن مصرفی 31% و مسافت طی شده در آزمون قدم زدن به مدت 6 دقیقه به میزان 5/39% افزایش داشت، در حالی که در گروه کنترل اختلاف معنی داری دیده نشد. در بیماران گروه تمرین عملکرد جسمانی، عملکرد فیزیکی، محدودیت در نقش فیزیکی، درد جسمانی، سلامت عمومی، نشاط، عملکرداجتماعی، محدودیت در نقش احساسی و سلامت روانی افزایش معنی داری داشت (01/0>p). نتیجه گیری: نوتوانی در بیماران قلبی می تواند نقش اساسی در افزایش سلامت این بیماران داشته باشد که تحقیقات بیشتر را توصیه می نماید. واژگان کلیدی: نوتوانی قلب، کیفیت زندگی، انفارکتوس قلبی، افسردگی، اضطراب.